gecen cuma sohbette abdulkadir ceylani hazretlerinin eserlerinden birini okuduk,
konu uzun ama ben bir yerini zikretmek istiyorum sadece.
ibadet. ibadet diyince akliniza ne geliyor ? sadece namaz mi ? oruc mu? hacc mi ?
ibadet 'emredileni yapmak, yasaklanandan uzak durmak ve kadere razi olmak' aslinda.
en önemlisi namaz...
namaz insani koruyor, namazin karsiligi olarak rabbim bizi bir takim seylerden uzak kiliyor.
ben bunu göremiyordum basta.
oysa simdi cok sükür ki rabbime az da olsa birseylerin farkindayim.
atiyorum: arkadasimla bulusacaktim araya hic olmadik birsey cikti,
biryere gidecektik olmadi, vs.vs.
peki neden ?
oysaki hicbirsey yoktu beni bundan alikoyan!
cevabi aslinda cok kolay.
rabbim bizi koruyor, o insandan, o ortamdan, yapilacak seylerden, söylenilecek her harfden.
bunlari düsününce bazi insanlara karsi tavirlarim degisiyor.
aslinda onlarin elinde olan birsey degil,
onlara sinirlenmeyin aksina sevinin cnkü yaradanimiz bizi seviyor ve günah islememizi engelliyor.
eskiye dönünce bazi insanlardan nefret edersiniz,
namaziniz size o kisinin gercek yüzünü gösterir,
eskiden yaptiginiz seylerden gittiginiz yerlerden utanirsiniz,
ALLAHim sen affet, diyip utanc icinde kalirsiniz,
ve o düsünceyi yok etmek icin hemen baska birseyi düsünürsünüz.
bazen ALLAH rizasi icin insanlardan hatta,
kendinizden de cok sevdiginiz birinden uzaklasirsiniz...
bu gece bende öyle yaptim,
uzaklastim birdaha yakinlasmamak üzere...
Berlin...
 |
| uzaklastim... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
anonim yazmazsan seviniriz :)